یادآوری سنتهای گذشتگان در تئاتر خیابانی «طلوعی دوباره»
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۴۵۰۱۱
کارگردان و نویسنده نمایش «طلوعی دوباره» گفت: این نمایش یکی از کارهای زیبا و پربار گروه هنری «هنر هفتم» است که باهدف تقویت ارتباط مردم با ماههای محرم و صفر و یادآوری سنتهای گذشتگان در اصفهان اجرا میشود.
به گزارش خبرنگار ایمنا، هنر تئاتر به سبب زندهبودن میان تمامی هنرها بیشترین تأثیرگذاری را بر جامعه مخاطبان دارد، بر همین اساس است که دستمایه قراردادن مفاهیم انسانساز و تعالیبخش بشر مهم از قصص قرآنی، زندگی و سیره پیامبران و ائمه معصومین (ع) نقش غیرقابلانکاری در ترویج مبانی دینی میان مردم و میزان رشد، توسعه و اعتلای فرهنگی جوامع دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از اصلیترین مسیرها برای ترویج هنر تئاتر میان عموم مردم و تحقق شعار تئاتر برای همه؛ تولید آثار نمایشی با الهام از مفاهیمی است که دارای عمومیت بالایی میان افراد جامعه است. تردیدی وجود ندارد در کشور اسلامی مانند ایران آموزهها، مبانی دینی و شعائر اسلامی از آشناترین مفاهیم میان اغلب مردم به شمار میرود.
پس از انقلاب اسلامی نمایشهای دینی بیشترین مخاطبان را به خود اختصاص دادهاند، اهمیت شعائر دینی و مفاهیم مذهبی در جامعه مسلمان ایران همواره مورد تأیید و تأکید جامعیت ایرانیان بوده است. در حقیقت بروز و ظهور رفتارهای جامعهشناسانه سرچشمه اصلی خود را در مفاهیم و مبانی دینی داشتند و تولیدات تئاتر دینی با الهام از این مهم بیشترین بازخورد را از سوی مخاطب به خود اختصاص دادهاند.
ازاینرو خبرگزاری ایمنا با توجه به شروع اجرای تئاترهای خیابانی ویژه ایام و محرم و صفر در اصفهان «دورعاشقان» که به همت دفتر تخصصی هنرهای نمایشی شهرداری اصفهان در دو مکان پل خواجو و ارگ جهاننما در حال برگزاری است، هرروز با یکی از کارگردان صاحب اثر در این رویداد درباره نمایشی خیابانی که اجرا دارند و اهمیت پرداختن تئاتر خیابانی در حوزه مباحث دینی همچون قیام امام حسین (ع) و عاشورا مصاحبهای را انجام داده است که بخش نخست این مصاحبه را در ذیل ازنظر می گذارنید.
نگاهی به تئاتر خیابانی «طلوعی دوباره»حسین نصراصفهانی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: بیش از ۲۱ سال است که در حوزه تئاتر صحنهای و خیابانی فعالیت میکنم و در این دوره از نمایشهای بیرونی «دور عاشقان» باکار جدیدی تحت عنوان «طلوعی دوباره» در کنار هنرمندان گروه هنری «هنر هفتم» در خدمت شهروندان هستیم.
وی بابیان اینکه تئاترهای خیابانی تفاوت عمدهای با تئاترهای صحنهای دارند، افزود: در تئاترهای خیابانی، هنرمندانی که به اجرای نقش میپردازند با مخاطب رودررو هستند و فاصله کمتری را نسبت به تئاتر صحنهای با مخاطب و بیننده دارند این در حالی است که به دلیل فاصله کمتر نسبت به مخاطب، این امکان فراهم است که با مخاطب گفتوگو داشته باشند تا آنجایی که از کلمات و دیالوگهای مخاطب حاضر نیز در نمایش خود استفاده میکنند.
کارگردان و نویسنده نمایش «طلوعی دوباره» خاطرنشان کرد: بازیگری که در بخش تئاتر خیابانی فعالیت میکند، این امکان را دارد که ناخودآگاه به سوال تماشاگر که در خیابان ایستاده است و در زمان اجرای نمایش، پاسخ دهد.
وی افزود: ازجمله علتهای موفقیت تئاتر خیابانی نسبت به تئاتر صحنهای این است که شهرداری هزینههای نمایش را متقبل میشود بهطوریکه هنرمند دغدغه پرداخت هزینه سالن نمایش و تماشاگر دغدغه پرداخت هزینه بلیت را ندارد.
نصراصفهانی، ادامه داد: هنرمندانی که در تئاتر خیابانی به ایفای نقش میپردازند، اعتمادبهنفس بیشتری نسبت به بازیگران تئاتر صحنهای دارندو میتوانند از کلمات و جملات بداههای که تماشاگر در حین تماشای تئاتر عنوان میکند بهرهمند شوند و در اجراهای خود از آنها استفاده کنند.
وی اضافه کرد: تئاتر خیابانی نه در یک برهه از زمان، بلکه در زمانهای مختلف و بهتناسب با ایام مختلف سال از اهمیت بالایی برخوردار است بهطوریکه میتواند تأثیرگذاری بسیاری بر مخاطب عام جامعه داشته باشد و با اجرای صحیح خود موضوعات مختلف و آسیبهای اجتماعی را اجرا و در راستای فرهنگسازی بخشهای مختلف مؤثر باشند.
نویسنده و کارگردان نمایش «طلوعی دوباره» گفت: کوتاه بودن زمان اجرای تئاتر خیابانی یکی دیگر از علتهای موفقیت این رشته هنری است چراکه مخاطب تا انتهای نمایش حضور دارد و از اجرای نمایش نتیجهگیری میکند.
وی با اشاره به برگزاری نمایشنامههای بیرونی «دور عاشقان» در شهر اصفهان، گفت: نمایش طلوعی دوباره یکی از کارهای زیبا و پربار گروه هنری «هنر هفتم» است که باهدف تقویت ارتباط مردم با ماههای محرم و صفر و یادآوری سنتهای گذشتگان اجرا میشود.
نصراصفهانی، تصریح کرد: نمایش «طلوعی دوباره»، نشان میدهد اجرای برنامههای مشارکتی چون عزاداریها، تعزیهخوانی، پخش نذری و … درگذشته و حتی امروز یک کار دلی است که مردم از عمق وجود خود و به نشانه ارادت به سرور و سالار شهیدان انجام میدهند.
وی تأکید کرد: نمایشنامه طلوعی دوباره، اجرایی بدون دیالوگ است بهطوریکه با بهرهگیری از المانها و نمادهای مختلف، با مخاطب ارتباط برقرار میکند.
نویسنده و کارگردان نمایش «طلوعی دوباره» افزود: ایمان ماندگاری، مجید فلاحپور، محمداحمدی، حسین نصر اصفهانی ومحمد شریفیان در این نمایشنامه به ایفای نقش میپردازند.
کد خبر 679413منبع: ایمنا
کلیدواژه: دفتر تخصصی هنرهای نمایشی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق تئاتر خیابانی تئاتر صحنه ای طلوعی دوباره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۴۵۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قصه شهرت و پایانش رنگ کهنگی نمیگیرد/ ترس و تردیدهای یک ستاره
به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجراهای خود با استقبال مخاطبان روبهرو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانهای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگیهای نمایش افشاری که این روزها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.
در این یادداشت آمده است:
«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلمهای مختلف و طرح روایتهای متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش میرفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربههای خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت میکرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آنهایی که نمایشهای «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیدهاند، او را به خاطر میآورند. بازیگر همنسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را میداد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلیشان بود اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.
افشاری، به خاطر ویژگیهای ظاهریاش اغلب در نقشهای کمدی و فضاهای طنزآمیز روی صحنه میرفت، صدای خوب، قدرتش در بداههگویی و انعطاف بدنیاش کمک میکرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدیاش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد میتواند سیمای جوان بذلهگو و طناز را تغییر دهد.
موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه سادهاش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط میشد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی میکرد، از تماشاگر خنده میگرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر میکرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و سادهدل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.
طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزدهای وسوسهکننده عمر بازیگری افشاری را تضمین میکند. نکتهای که به نظر میرسد، یکی از دغدغههای شکلگیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار میدهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان میدهد که فردای حرفهاش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمیبیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی میکند که دوره طلایی حرفهاش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاریهای فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملالآور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازیاش تینو صالحی قرار داده است.
تعامل و بده بستانهای آنها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشتهای قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی …» متلکهای سیاسی و تکهپراکنیهای اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، میتواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکههای اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسائلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی میکند.
برای افشاری به شهادتِ «چه کسی …»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویاهای او همچنان روی صحنه جان میگیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس میکند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوعالکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با مأموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواستهای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترسها و تردیدهای یک ستاره، غیرقابل باور نیست.
«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستارههاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» میتواند بارها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی …» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنگی نمیگیرد.
کد خبر 6097465 آروین موذن زاده